انتقادها از برگزاری همایش «بیمه و توسعه» در اوج بحران اعتماد
در حالی‌که هزاران شهروند ماه‌هاست برای دریافت خسارت‌های ساده بیمه‌ای در انتظار مانده‌اند، امروز همایش پرهزینه «بیمه و توسعه» در برج میلاد برگزار می‌شود؛ رویدادی که دوباره این پرسش تند را به میان کشیده است: چطور برای همایش پول هست، اما برای پرداخت خسارت مردم نه؟ تناقضی که حالا نگاه‌ها را به سوی وزیر اقتصاد و نحوه مدیریت صنعت بیمه برگردانده است.

به گزارش اکو اقتصاد، همزمان با برگزاری همایش سالانه «بیمه و توسعه» در برج میلاد، موجی از انتقادها نسبت به سیاست‌گذاری صنعت بیمه و اولویت‌بندی هزینه‌ها دوباره در مرکز توجه افکار عمومی قرار گرفته است. این همایش که هر سال با حضور مدیران ارشد صنعت، مقام‌های دولتی و چهره‌های اقتصادی برگزار می‌شود، امسال در شرایطی رقم می‌خورد که هزاران شهروند به دلیل تأخیرهای طولانی در پرداخت خسارت‌های ساده، ماه‌ها در بلاتکلیفی به سر می‌برند. همین تناقض، پرسشی اساسی را دوباره پررنگ کرده است: چطور بودجه برای یک همایش باشکوه وجود دارد اما برای پرداخت خسارت مردم نه؟
صنعت بیمه در ماه‌های اخیر با انبوهی از چالش‌ها روبه‌رو بوده است. از یک‌سو مدیران ارشد بیمه‌ای بارها اعتراف کرده‌اند که «شرکت‌ها حال خوشی ندارند» و ناترازی بسیاری از آن‌ها وارد مرحله هشدار شده است. از سوی دیگر، مردم با تجربه‌هایی روزمره از تعلل بیمه‌ها در پرداخت خسارت مواجه‌اند. گزارش‌های متعدد از استان‌های مختلف نشان می‌دهد روندهای اداری پیچیده، درخواست مدارک تکراری و بعضاً کارشکنی برخی نمایندگی‌ها، پرداخت خسارت را هفته‌ها و حتی ماه‌ها به تأخیر می‌اندازد. نتیجه آنکه اعتماد مردم به بیمه‌ها به پایین‌ترین سطح سال‌های اخیر رسیده است.
در چنین فضایی، برگزاری همایش پرهزینه‌ای در یکی از گران‌ترین سالن‌های کشور، آن‌هم بدون انتشار گزارش شفاف از هزینه‌ها و دستاوردهای سال‌های گذشته، انتقادها را تشدید کرده است. منتقدان می‌پرسند: این همایش دقیقاً چه نسبتی با مسائل واقعی صنعت بیمه دارد؟کدام یک از چالش‌های فعلی از ناترازی مالی و کمبود نقدینگی گرفته تا ضعف نظارت و بی‌اعتمادی عمومی—با برگزاری چنین مراسم‌هایی حل‌وفصل شده است؟
بخش مهمی از گلایه‌ها متوجه وزارت اقتصاد است. بسیاری از کارشناسان انتظار دارند وزیر اقتصاد در شرایطی که صنعت بیمه با بحران نقدینگی دست‌وپنجه نرم می‌کند، نسبت به هزینه‌کردهای غیرضروری حساس باشد و از برگزاری رویدادهای تشریفاتی بدون خروجی مشخص جلوگیری کند. این در حالی است که در سال‌های گذشته، هیچ گزارش اثرسنجی شفافی از همایش بیمه و توسعه منتشر نشده و مشخص نیست برگزاری آن چه تأثیر قابل‌سنجشی بر بهبود عملکرد شرکت‌های بیمه داشته است.
منتقدان همچنین تحلیل می‌کنند که فاصله میان «تصویر پرزرق‌وبرق همایش‌ها» و «واقعیت تلخ مردم در مواجهه با بیمه» هر روز بیشتر می‌شود. در حالی که مدیران صنعت در سالن‌های مجهز از توسعه، نوآوری و حکمرانی هوشمند سخن می‌گویند، مردم در صف‌های طولانی برای دریافت خسارت‌های اندک گرفتارند. این تضاد، شکاف میان مردم و صنعت بیمه را عمیق‌تر کرده و به گفته کارشناسان، اصلاحات واقعی باید از همین نقطه آغاز شود: اولویت‌بندی به نفع مردم، نه نمایش‌های تبلیغاتی.
سامان‌دهی وضعیت شبکه فروش، کوتاه کردن فرآیندهای اداری، افزایش سرمایه شرکت‌های ناتراز، تقویت نظارت و الزام به شفافیت مالی، از جمله اقداماتی است که کارشناسان معتقدند بسیار فوری‌تر و مهم‌تر از برگزاری همایش‌های پرهزینه است.
در نهایت، پرسش افکار عمومی همچنان بی‌پاسخ مانده است: تا زمانی که مردم برای خسارت‌های کوچک ماه‌ها معطل می‌مانند، برگزاری همایش‌های چندصد میلیونی یا میلیاردی دردی از صنعت بیمه دوا می‌کند؟
به نظر می‌رسد امروز، بیش از هر زمان دیگری، نیاز به پاسخ‌گویی و تغییر رویکرد احساس می‌شود.

0 نظر:

نظر بدهید