به گزارش اکو اقتصاد، روزنامه یدیعوت آحارانوت در شماره امروز شنبه خود در گزارشی نوشت، در پشت پرده جنگ مستقیم با ایران، اسرائیل واقعیت سخت و دردناکی را از ویرانی‌های گسترده، بی خانمانی، از دست رفتن دارایی‌ها و خانواده‌‌هایی که در میان بروکراسی و کاغذ بازی گم شده‌اند، را می‌توان دید.
روز یکشنبه گذشته مدت کوتاهی پیش از اعلام آتش بس بین اسرائیل و ایران، یک موشک منطقه‌ای را در شمال تل‌آویو مورد هدف قرار داد، آحارانوت به سراغ سه خانواده که آپارتمان های آنها در جریان این حادثه به شدت آسیب دیده‌اند رفته و پای صحبت آنها نشسته است.
فیشر دیکسون یکی از آنهاست که به همراه خانواده اش از 28 سال پیش در این آپارتمان زندگی می‌کرد، او می‌گوید خانه من به شدت آسیب دید، سقف ساختمان به کلی فرو ریخت، پنجره‌ها از چارچوب‌های خود در آمدند و دیوارها هم افتادند.
اما این فقط بخش مادی پیامدهای جنگ بود، به غیر از تبعات مادی مسایل دیگری هم بر سر ما آوار شدند، مهمترین آن بروکراسی و کاغذ بازی‌های اداری است.
ما هنوز منتظر حضور ارزیاب هستیم، اما (به علت گستردی خرابی‌ها در تل‌آویو) هنوز حتی برای ما وقتی هم برای حضور ارزیاب تعیین نکرده‌اند.
با تلفنی که به ما در این رابطه داده‌اند و مربوط به اداره مالیات بر املاک است هم که تماس می‌گیریم به ما می‌گویند اطلاعی از زمان حضور ارزیاب ندارند، آنها از ما می‌خواهند برای این امر از طریق پست الکترونیک تماس بگیریم و پاسخ دیگری به ما نمی‌دهند.
من از آن زمان بارها درخواست دریافت غرامت برای تعمیر منزل و تجدید اسباب و اثاثیه آن کردم، در حالی که در حال حاضر به همراه خانواده در هتل زندگی می‌کنم.
وی می‌افزاید: به ما گفته‌اندکه تا 22 جولای (18 روز دیگر) اجازه اقامت موقت در هتل داریم.
به توصیف این صهیونیست، بعد از آن ظاهرا اگر آپارتمانی پیدا نکنم باید در میدان روچیلد (در مرکز شهر تل‌آویو) چادر بزنیم و آنجا بخوابیم.
آپارتمان برای اجاره می‌توان پیدا کرد اما نهادهای مربوطه ابتدا باید متعهد به پرداخت هزینه‌های آن در طول مدت تعمیرات بشوند!
اگر چنین تعهدی را دریافت نکنیم، آنگاه مجبور خواهیم شد از جیبمان اجاره بدهیم و ما قادر به انجام آن نیستیم.
یکی دیگر از صهیونیستها به نام میراو چیرنشوفسکی هم می‌گوید: وقتی آژیر خطر به صدا در آمد به پناهگاه گریختیم، وقتی از آنجا خارج شدیم حجم گسترده ویرانی‌ها را به چشم دیدم، در زمان فرار فقط دارایی‌های ارزشمند را با خود برده بودم، در حالی که آپارتمان و اسباب و اثاثیه خانه به کلی ویران شده است.
از آن لحظه به بعد ما به افرادی خانه به دوش تبدیل شدیم، هر روز خانه یکی از اقوام بودیم تا اینکه اکنون در یکی از هتل‌ها در یافا به طور موقت اسکان داده شده‌ایم در حالی که همچنان برای هر یک از جزئیات باید به شدت بجنگیم، ما نیز هنوز منتظر حضور ارزیاب هستیم، ظاهرا نه خبری از ارزیاب هست و نه خبری از اعطای غرامت، هیچ نشانی از بازسازی هم وجود ندارد.
با خانواده در هتل هستیم اما هیچ کاری نمی‌توانیم بکنیم، روتین زندگی در اینجا متوقف شده است، امکان پخت غذا برای بچه‌ها در هتل وجود ندارد، شما در هتل حق پخت و پز نداری، سه وعده غذا در روز به شما می‌دهند، همین و بس، اگر یکی از وعده‌ها را از دست بدهی بدون غذا باقی می‌مانی، احساس می‌کنم که همه مرا طرد کرده‌اند و کسی پاسخگوی ما نیست.
دانیلا عمرام هم دیگر صهیونیست است که از 15 سال پیش در محله رامات اویو زندگی می‌کرد، او می‌گوید در روز حادثه با به صدا در آمدن آژیر خطر به پناهگاه رفتیم، بعد از لحظاتی صدای انفجار مهیبی به گوش رسید و همه چیز در تاریکی فرو رفت، بعد از آنکه از پناهگاه خارج شدیم، هیچ چیز سرجایش نبود، وقتی به ساختمانی که آپارتمانم در آن قرار داشت رسیدم، به گریه افتادم، هیچ چیز از آن باقی نمانده بود، گرچه ما را به هتل منتقل کرده‌اند اما به ما گفته‌اندکه تا 30 جولای فقط حق اقامت موقت در آن را دارید، من اکنون مجبور هستم اجاره آپارتمانی را که ویران شده است را هم بپردازم، نمی‌دانم قرار است کجا زندگی کنیم، تمامی محله ما به دنبال خانه و آپارتمان خالی هستند، قیمت‌ها لحظه به لحظه افزایش پیدا می‌کند، در حالی که خبری از عرضه نیست.
یدیعوت آحارانوت در ادامه گزارش تاکید می‌کند، این امر صرفا بخشی از ماجرا است چون بسیاری از صهیونیستها مانند چیرنشوفسکی شغل خود را هم از دست داده است، چون او از طریق فضای مجازی و از داخل خانه‌اش مربی بیلاتیس بود، همه چیز برایش تمام شده است، نه دیگر دستگاه و ادواتی دارد، نه مکانی و نه شغلی همه چیز از دست رفته است.
او می‌گوید حدد 50 درصد از اثاثیه خانه سالم مانده‌اند اما جایی برای انبار کردن آنها ندارم، من خود در یک اتاق کوچک زندگی می‌کنم که هیچ جایش هم به معنای واقعی حریم خصوصی نیست، همه چیز اینجا موقتی است و همه چیز روی هم قرار دارند.
آحارانوت همچنین خبر داد، نهادهای مربوطه در بهترین شرایط آسیب دیدگان از موشک‌های ایرانی را ملزم می‌کنند که میزان هزینه خرید اسباب و اثاثیه منزل خود را به تفکیک لیست کرده و اعلام کنند، حال چگونه فردی که مثلا با سه فرزند در یک اتاق هتل زندگی می‌کند و تلاش می‌کند تا تمام وقت خود را برای یافتن جایی برای زندگی بین بنگاه‌های املاکی سپری نماید، وقت کافی برای لیست کردن محتویات اسباب و اثاثیه خانه‌اش و قیمت گذاری آنها به نرخ روز آن هم براساس قیمت‌های بازار داشته باشد؟
اکثر آسیب دیدگان کمک معیشتی به ازای هر نفر 500 شیکل دریافت کرده اند، چیرنشوفسکی می‌گوید: ما هزینه زیادی برای خانه کرده بودیم و اکنون در بهترین شرایط نهادهای مربوط یک سوم از آن را به ما خواهند داد.
براساس آمار به روز شده میزان تلفات (که رسانه‌های اسرائیلی اجازه انتشار آن را دارند) 50 هزار درخواست برای دریافت غرامت برای 12 روز جنگ به صندوق غرامت وابسته به اداره مالیات بر املاک تسلیم شده است، این در حالی است که طی بیش از 19 ماه از جنگ غزه یعنی از 7 اکتبر 2023 تا 13 ژوئن 2025 روز آغاز جنگ با ایران کلا 75 هزار درخواست دریافت غرامت تقدیم شده بود.
به گفته مسئولین این همه خسارات به اسرائیل آن هم در یک مدت بسیار کوتاه امری بی سابقه است و تاخیر در رسیدگی به آن را امری طبیعی می‌کند.
در مقابل شبکه 12 تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی که بخش خبری اصلی خود در شامگاه پنج شنبه منتشر کرد، خبر داد، شماری از صهیونیستها از شرایط هرج و مرج و بی تدبیری حاکم بر اسرائیل در زمان اصابت موشک‌های ایرانی سوء استفاده کرده و بدون آنکه خانه هایشان آسیب دیده باشد، همراه همسایگان خود در هتل‌ها اسکان پیدا کرده‌اند.
در این گزارش آمده است، ما توانستیم با استفاده از دوربین مخفی به میان این افراد برویم و متوجه شویم آنها بعد از آنکه دانستند همسایگانشان به دلیل آسیب خانه در هتل اسکان داده شدند، برای تجربه کردن زندگی در هتل، خود را به آنجا رسانده و اتاق رایگان گرفتند.
این پدیده به شکل ویژه‌ای در میان ساکنان شهر بنی براک در اطراف تل‌آویو کاملا مشهود است به نحوی که با وجود اصابت فقط یک موشک ایرانی به این منطقه اما طی 3 روز پیاپی شمار افراد اسکان یافته که در روز اول 1139 نفر بود در روز سوم به بیش از 2 هزار نفر رسید تا بعدا مشخص شود شماری از صهیونیستها در حال سوء استفاده از اوضاع و تجربه زندگی مجانی در هتل هستند.
خبرنگار این رسانه عبری زبان در ادامه گفت: ما سعی کردیم این اطلاعات را به فرماندهی جبهه داخلی و وزارتخانه‌های امور داخلی و گردشگری و حتی سازمان امور غیر مترقبه هم برسانیم اما آنها از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده و اعلام کردند اسکان موقت این افراد به عهده نهادهای محلی بوده و ارتباطی به ما ندارد.